In december nam Mees Anbeek (68) afscheid als lid van het College Specialismen Gezondheidszorgpsycholoog en Psychotherapeut (CSGP). Anbeek stond aan de wieg van het beroep Gz-psycholoog en zat op voordracht van GGZ Nederland jarenlang in het College en voorlopers daarvan. “Het is mooi geweest. Ik heb het met veel plezier gedaan en geef het stokje nu graag door aan jongere vakgenoten. Het gaat om hun toekomst.”

Anbeek, werkzaam als klinisch psycholoog, psychoanalyticus en supervisor, noemt het een betekenisvol moment in zijn professionele leven: de officiële erkenning van het basisberoep Gz-psycholoog. “In die tijd, de jaren 80, was er geen specifieke opleiding voor een beroep dat zich richtte op ‘het kalmeren van mensen’, zoals ik dat noem. Samen met collega’s Van der Staak en Van Zon had ik een grote inbreng in de inhoudelijke vormgeving van het basisberoep, tot aan de officiële erkenning. Door de instelling van het basisberoep konden de werkzaamheden van de Gz-psycholoog in het BIG-register worden geplaatst. Dat maakte de weg ook vrij voor opname van de specialistische psychologische beroepen in het BIG-register. Ik kijk met voldoening terug op die periode.”

Helder en overzichtelijk

In 2014 en 2015 maakte Anbeek de veranderingen in de governance mee, die leidden tot de oprichting van het huidige College. Een College dat staat als een huis, vindt hij. “De afgelopen jaren hebben we samen goed werk verricht. Onder meer bij de harmonisering van de regelgeving voor de psychologische beroepen. De reglementen zijn nu in dezelfde gedachtegang en terminologie beschreven. Dat is belangrijk: met een goede basis voorkom je langdurig vergelijken en discussiëren over verschillen. Helder en overzichtelijk, zowel in de regelgeving als in de uitvoering. Dat was ons streven en daar zijn we in mijn ogen goed in geslaagd.”Helder en overzichtelijk

Gescheiden functies

Nog zo’n momentum van de afgelopen jaren: de oprichting van de Opleidingsraad. “Een hele goede zaak”, zegt Anbeek. “Als College hadden we het werk van de Opleidingsraad erbij kunnen doen, maar dan waren daar heel wat werkgroepen voor nodig geweest. Belangrijker nog: de functies blijven nu goed gescheiden. De inhoudsmensen van de opleiding zitten in de Opleidingsraad, de regelgevers en uitvoerders van de regels zitten in het College en de Commissie Registratie en Toezicht. Goed geregeld zo: de Opleidingsraad kijkt wat er inhoudelijk nodig is om opleidingen af te stemmen op de toekomstige vraag, College en CRT kijken wat er nodig is om inhoudelijke wijzigingen van de opleiding voor elkaar te krijgen. Zo voorkomen we situaties waarbij slagers hun eigen vlees keuren. Natuurlijk is het wel van groot belang dat de verschillende organen goed blijven samenwerken en afstemmen.”

Vakoverstijgend denken

Cruciaal is volgens Anbeek om over de eigen belangen heen te kijken. “Dat valt natuurlijk niet altijd mee. Als je in het College komt, zit je daar op voordracht van een organisatie. Je bent dan in eerste instantie geneigd om vooral vanuit de belangen van die organisatie te denken. Dat is heel voorstelbaar, maar niet de bedoeling. Als Collegelid moet je vakoverstijgend kunnen denken: Wat is op dit moment voor de geestelijke gezondheidszorg het meest gewenst? En wat vraagt de toekomst? Iedereen die zich bezighoudt met de toekomst van onze beroepen zou zichzelf die vragen voortdurend moeten blijven stellen. Een helicopterview is een kwaliteit die we in ons beroepenveld hard nodig hebben.”